BİR 'PLAYBOYUN' İNSTAGRAM'I

Bir milyon takipçisi, yarı çıplak hatunlarla olan fotolara gelen yorumları okurken kendinden geçişi, tek derdi "abi yaşıyorsun bu hayatı. Yerinde olmak isterdim" lafını duymak olan ve tatminsizlikten nefessiz kalan bir playboyun hikâyesi.

Geçen gün bir arkadaş gösterdi herifin birinin insta'sını. Adam sürekli yarı çıplak, tangalı, sütyenli hatunlarla fotoğraf paylaşıyor. 

Gelen yorumlar da şu şekilde: 'abi yaşıyorsun bu hayatı', 'yerinde olmak için neler vermezdim' bilmem ne diye liste uzayıp gidiyor. Biraz düşündüm de bu adamın acaba nasıl bir hayatı var? 

Yanındaki taş gibi hatunlar acaba artık tatmin etmiyor mu onu?

 

İnsan, genelde yaptığı şeyden tatmin olmayınca ya da eskisi kadar tatmin olmayınca yanına bir şey eklemek ister eski tatmin hissinin tekrar gelmesi için. Şimdi bu adam bence insanların bu yorumlarından, onların gözlerindeki efsane imajından, onların o 'yerinde olmak isterdim' deyişlerinden zevk alıyor. Yanındaki hatunlar, arabalar da sadece bu insanlar üzerindeki etkisini görmesi için bir araç. 

Onu kıskandığımı falan söyleyenler çıkabilir. Valla kimsenin ekmeğinde gözümüz yok dostlar. Ama diyorum ki dışardan hayatı bu kadar efsane gözüken bir adam niye bu kadar fazla hayatını sergilesin ki. Demek ki diyorum adama yetmiyor anasını satayım. O da bu eksikliği insanların gözlerinde "onun hayatını yaşama isteğini" görerek bir şekilde tamamlıyor. Belki de o his ona hayatının efsane güzel olduğunu falan hatırlatıyordur. 

Başka bir yazıda bahsetmiştim şu 'bilinme istediğinden'. Olay yine bu galiba. Adam yaşadığı hayatı yaşamaktan değil o hayatın bilinip 'insanların kendi hayatını isteyişini' görmek istiyor deli gibi. Ve belki de hayattaki en büyük hazzı bu. Üzüldüm lan adama. 

Hiç tanımadığı 1 milyon insana kilitlemiş mutluluğunu. 1 milyon adam lazım mutlu olması için. Bir de bana bak. Hiç öyle miyim? Sevdiğim hatun geri dönse yeter bana.

Size tavsiyem bir gün playboy olursanız takılmayın böyle şeylere. Keyfinize bakın:)